کاشان همانند دیگر شهرهای قدیمی ایران معماری سنتی شهریاش را تا اوایل قرن بیستم حفظ کرده بود، این چینش سنتی که در دورههای سلجوقی و صفوی شکل گرفته بود و تا دوران قاجار ادامه یافته بود، در دورهٔ پهلوی و به ویژه نیمه دوم قرن بیستم به شدت تغییر یافت.
شهر قدیمی کاشان را دیواری بلند محصور میکرده و رفتوآمد به درون شهر توسط چند دروازه صورت میگرفتهاست. فضای درون شهر مانند دیگر شهرهای دوران میانهٔ اسلامی به چهار قسمت ارگ، مدارس، بازار و محلات تقسیم میشدهاست. قلعه جلالی (ارگ حکومتی کاشان) که در زمان سلطان ملکشاه سلجوقی ساخته شده بود، در طول قرن هجده و نوزده میلادی از میان رفته در حالی که برجها، دروازهها و دیوارههای شهر در سراسر قرن نوزدهم باقیمانده بودند.
بازار کاشان در مرکز این شهر واقع شدهاست و دیگر فضاهای شهری در دو طرف آن قرار گرفتهاند، این بازار در دوره صفویه رونق فراوانی داشتهاست که البته در دوره قاجار میزان قابل ملاحظهای از آن رونق کاسته شده. افزودههای جدیدتر بازار شامل تیمچه امینالدوله، دو مدرسه و یک مسجد است.
با ظهور خودرو و ساخت خیابانها، تا به حال کاشان بدون توجه لازم به عناصر تاریخی و شیوه زندگی بومیاش رو به گسترش بودهاست. گسترش رابطه با تهران سبب ویران کردن قسمت شمال غربی دیوار شهر در ۱۹۲۰ شد. ساخت چند کارخانه و بانک، کاشان را به شهر تاریخی فین وصل کرد. در سالهای ۱۹۳۵–۱۹۴۵ سیاست دولت مرکزی در ساخت راه ماشینرو بین تهران و کاشان سبب توسعهٔ شهر در طول دو راه فین و تهران شد. با رسیدن راهآهن به کاشان ایستگاهی در شرق شهر ساخته شد و روستاهای یحییآباد و جمالآباد بخشی از شهر شدند.
در دهه بعدی نخستین میدان ماشینرو کاشان که پارکی نیز درون خود داشت ساخته شد، همچنین چند روستای دیگر، بخشی از کاشان بزرگ شدند، بانکها و کارخانههای جدیدی ساخته شد و خیابان بزرگی بین بخش قدیمی و جدید شهر ساخته شد. در هفتاد سال گذشته (۱۹۴۰–۲۰۱۰)، شهرکهای بسیاری در کنار راهها و خارج شهر پدید آمدهاند، به گونه ای که کاشان تقریباً تمام بافت سنتی خود را به جز چند باغ از دست داده.
بناها و خانههای تاریخی :
از بناهای تاریخی مهم کاشان که هنوز استوار ماندهاند یا آثارشان پابرجاست میتوان به مناره زینالدین، آرامگاه سلطان عطابخش، مسجد عمادی (مسجد میرعماد)، مسجد جامع، مدرسه سلطانی، مسجد آقابزرگ، قلعه جلالی، حمام سلطان امیراحمد و کاروان سرای امین الدوله اشاره کرد، در همه این بناها ویژگیهای معماری مشابه دیده میشود، جز مناره زین الدین که در این زمینه یکتا است.
کاشان حداقل نوزده عمارت تاریخی دارد که به خوبی محفوظ ماندهاند. این عمارتها عناصر عمومی خانههای سنتی کاشان را دارا میباشند، اما نسبت به آنها دارای فضاهای بزرگتر، معماری ماهرانه تر و عناصر مجلل تری هستند. از معروفترین این عمارتها میتوان به خانه بروجردیها، خانه بنی کاظمی و خانه مرتضوی اشاره کرد.